Jungle Book

Het is zover. Onze laatste bestemming. Vanmorgen hebben we lekker ontbeten in Sanur, hebben we geld gekocht bij de ATM naast de McDonald zonder bij de McDonald wat gekocht te hebben. TROTS! Toen we weer aan kwamen bij het hotel zagen we onze gouden taxi chauffeur al staan. Hij kwam ons gedag zeggen en vroeg of 10:00 uur nog steeds goed was (het was nu 09:30). Natuurlijk is dat goed, want we willen hier weg… Oh mooi, dan mag je zo met mijn vriend mee, doei! Zijn vriend had een grotere auto (minibusje), dat kwam beter uit voor onze “reis vooral niet licht door Bali want je mag toch 30KG meenemen in het vliegtuig” koffers.

We zijn eerst nog even naar onze kamer gegaan om de koffers te pakken, uit te checken en de bonnetjes te betalen. Natuurlijk deed de creditcard en de pinpas het niet, dus hebben we cash betaald. Ik denk dat de kaarten het niet deden omdat de doos achter de bali(e) niet de chip gebruikte maar dat ouderwetse zwarte magneet stripje. Afijn, we zijn uitgechecked. Onze koffers werden nog een paar meter richting het iniminibusje gerold en Amy zat als eerste in de auto te genieten van de airco. We hebben meneer het adres gegeven en hij begon te rijden. Tijdens de rits heeft hij wat over zichzelf verteld en wij wat over ons en hij vond het enorm leuk dat we op huwelijksreis zijn. Hij hoopt dat we weer een ervaring rijker zijn in Bali. Nou dat kun je wel zeggen.

Halverwege de rit wilde meneer de taxi chauffeur graag het telefoonnummer hebben van onze accommodatie. Gelukkig had ik deze nog in de e-mail staan en zo gezegd zo gedaan hebben we deze gegeven. Hij belde het telefoonnummer en toen die op hing zei die dat die wist waar die heen moest, maar dat dit helemaal niet in Canggu ligt, maar een stuk daarbuiten. Dat kan natuurlijk niet voor deze prijs. Toch vroeg hij niet om een prijs verhoging. We hadden namelijk vooraf 250.000 roepieroepie afgesproken (€16,-). Na bijna 2 uur zijn we aangekomen in Canggu (volgens Google maps was het 1 uur rijden). We hebben de beste man 50.000 roepieroepie extra gegeven voor de moeite. Die €3,25 konden we ook nog wel missen.

Al snel kwam Pina aangelopen (nee niet Pino). Zij was onze hostess van vandaag en heeft ons heel relaxed verwelkomt. Niks gehaast. Gewoon alles op de gemakkie. Het personeel wat uit locals bestaat uit de omgeving pakte onze koffers en namen deze mee de accommodatie in. Toen wij de eerste stap binnen de tuin deden van ons verblijf hadden we even een WOW momentje. Er loopt een pad richting een verhoogde veranda welke je met enkele treden kan benaderen waar we een woonkamer hadden, een eetgedeelte en een eigen keuken. Dit allemaal overdekt met een prachtig balinees dak. Daar achter lagen 4 ligbedden omdat we met z’n 2en zijn met 4 handdoeken er op omdat we echt met z’n 2en zijn. Daarnaast een trap omhoog richting het bovenverblijf waar een bank staat met een salontafel, een TV en een map vol met DVD speelfilms. Loop je weer naar beneden en ga je voorbij de ligbedden, dan kom je bij het zwembad en daarachter een loopt pad richting een chill bed met daarachter een beschermd rijstveld gebied van Canggu. Als je dan weer terug gaat sta je weer voor de woonkamer en zie je 2 slaapkamers met eigen badkamers waar we een keuze in moesten maken. De andere ging namelijk op slot. We hebben de rechter gekozen omdat het kan. Beide waren hetzelfde, maar in spiegelbeeld. Hier binnen hebben we een bureau om aan te werken (mag niet van Amy), een bankje bij het raam, een bed en een kleding kast. Dan bij de openslaande deuren naar buiten kom je bij de open lucht badkamer. Hier staan 2 wasbakken, heb je een douche, een bad en een wc. Ik bedenk me dan ook nu dat ik wel foto’s heb gemaakt van het buitenverblijf maar nog niet van de slaapkamer en de badkamer. Doen we morgen! Beloofd! Echt waar! Doe ik!

Je kunt aan de lap tekst van hierboven wel zien dat het best groot is. Pina is met ons meegegaan naar de woonkamer en heeft ons een uitleg gegeven over de villa. Dat als we wat te eten willen we het kunnen bestellen. Simpele dingen worden dan direct naar de villa gebracht, maar als we willen lunchen en/of avond eten, dan kunnen we het beter minimaal 2 uur van te voren doorgeven. De kok werkt namelijk het liefste met verse producten, omdat je het hier in Bali niet goed vers kan houden. Ze springt dan op de brommer om naar een markt te gaan en daar de ingrediënten vers te kopen. Daarnaast wordt ons gevraagd om de natuur te omarmen en niet om alle beestjes en dingen bewust dood te maken. Als we echt last hebben van een insect of iets, dan halen zei deze voor ons weg en zetten ze deze ergens anders in de natuur terug. We hebben een lokale mobiele telefoon gekregen welke we mogen meenemen om een taxi te regelen en om de accommodatie te bellen als dit nodig is. Alles gesnopen en gesnapt en Pina ging weer weg.

We hebben wat gezwommen en ik heb alle bladeren uit het zwembad gehaald. Veel anders heb je toch niet te doen. Het heeft wel wat, zo één met de natuur en zo. We hebben onze lunch besteld en deze werd vrij snel door iemand van het personeel in de villa op de eettafel uitgeserveerd met bestek en al. Daarna ben ik het bad in de badkamer gaan uitproberen na deze grondig te hebben schoongemaakt. Deze staat immers buiten, dus er zat nog al wat buitenrommel in. Toen lekker in het bad gezeten totdat er zo’n mega grote Balinese steek bijwesphommelding voorbij kwam. Ik bleef er maar naar kijken en de ontspanning was voorbij. Ik dacht als ik toch alleen maar naar moeder natuur ga kijken, en niet ontspannen ben kan ik er net zo goed uit gaan. Ik in me blootje de slaapkamer in, handdoekje erbij. Wilde ik naar Amy lopen zie ik ineens een man bij het zwembad. Toch maar me zwembroek aangedaan en wat bleek. Hebben we een Bali Pool Boy! Heb ik alle blaadjes voor niks opgeruimd en was hij het hele zwembad aan het schoonmaken! Chillheid ten top! Na een ruim half uur tot een uur was die klaar en zijn wij er in gesprongen. Na 2 minuten gingen we er weer uit. Toch wel koud.

De rest van de dag lekker gechilled. Amy heeft een boekje gelezen en ik heb zitten gamen op de laptop. Heerlijk. Rond 17:00 hebben we eten doorgegeven en rond 19:00 stond het weer uitgeserveerd op de tafel. Nadat we dit op hadden hebben we nog een serie gekeken op de laptop en zijn we buiten een kaartje gaan leggen. Nadat we de hele dag gekko’s, eekhoorns en andere beestjes om ons heen hebben gehad, wat nu op zich eigenlijk helemaal niet meer zo vreemd is werden we ’s avond verrast door padden en grotere gekko’s met hun Uh Oh geluid. Dit was nog gezellig, totdat we een kakkerlak zagen. Amy kon zich niet meer concentreren op het kaartspel en wij zijn de slaapkamer in gedoken, veilig op bed met de klamboe er omheen.

Snel het verhaal van vandaag proberen te schrijven (dit duurt iedere keer een uur!) zodat ik Amy nog kan inmaken met een potje pesten (meestal andersom).  Wat de dag morgen gaat brengen weten we nog niet, maar we willen nog naar Echo Beach en misschien huren we hier wel een scootertje. Het is hier wel te doen met het verkeer.

We gaan straks slapen in ons eigen Jungle Book sprookje, want het klinkt hier net alsof je in de jungle bent.

Welterusten, en een fijne avond alvast!

Groetjes,

Sven en Amy Kersten